Sinds vandaag voel ik me naakt met één scherm. Want er zijn wéér een paar mensen bijgekomen met twéé schermen op het werk. Eigenlijk gek, dat je je eerst volmaakt gelukkig voelt met wat je hebt, en als anderen dan twéé van dat soort dingen hebben, dat je dan het gevoel krijgt dat het maar kaal is, één zo'n ding. En dat terwijl ik thuis meestal ook met twee schermen werk (iPad en laptop).
O ja, en de schermen van de collega's zijn ook nog eens gróter, zodat ik mijn eigen scherm, waar ik tot voor vandaag nog perfect gelukkig mee was, nu ineens heel klein vind.
Kun je nagaan hoe relatief bezit eigenlijk is.
0 comments:
Post a Comment