Belgische impasse: geen sex

Lukt het in Egypte (nog?) niet om tot een politieke oplossing te komen, in België duurt het intussen ook al een tijdje. Het grappige is wel, dat alles gewoon doorgaat in het land, alsof er niets aan de hand is. De mensen leiden hun leven, de kinderen gaan naar school, de mensen naar kantoor, de boeren bewerken het land, de vuilnis wordt opgehaald, elke ochtend is er een krant. Geen regering nodig dus!

Maar toch knaagt er iets bij sommige mensen - en vooral bij politici, want hoe lang kan een land eigenlijk zonder regering? De Belgische politica Marleen Temmerman heeft al een oplossing aangedragen: de vrouwen (en met name die van de onderhandelaars) moeten gewoon weigeren sex te hebben met hun mannen tot er een regering is gevormd; dan is er zó een regering gevormd.

Om haar ongebruikelijke suggestie kracht bij te zetten, haalt ze enkele succesvolle voorbeelden uit het verleden aan, bijvoorbeeld recentelijk in Kenia:

Daar sleepten de onderhandelingen voor een nieuwe regering zich in 2009 ook eindeloos voort. Een groep Keniaanse vrouwen ging toen in seksstaking en ze riepen de vrouw van de president en de premier op om mee te doen. Prostituees die meededen aan de seksstop kregen zelfs een financiële compensatie. Nog geen week later lag er een akkoord voor een nieuwe regering.

En natuurlijk de beroemde sexstop in de door de komediedichter Aristophanes beschreven komedie Lysistrata, die leidde tot het einde van de Peloponnesische oorlog: onder leiding van de militante Lysistrate ('zij die de legermacht ontbindt') hielden de Atheense vrouwen een sexstaking en bezetten bovendien de Akropolis waar de Atheense staatskas werd bewaard, zodat de oorlog niet meer gefinancierd kon worden; zij staakten deze bezetting pas toen de vrede tussen de Griekse stadstaten een feit was.

Misschien ook een tip voor de Egyptenaren?