Het leven van Pi

Altijd fijn, als je een boek uit hebt (dan kun je namelijk met het volgende beginnen). Het boek Het leven van Pi had ik bij de bibliotheek gehaald omdat een vriendje van mijn zoon er zo enthousiast over was. Ik dacht 'dan vindt mijn zoon het ook vast leuk', want ze hebben een beetje dezelfde smaak.

Maar nee hoor, bij de eerste bladzijde liep hij al vast. 'Dit is echt een te moeilijk boek, mamma, wat betekent nou weer zoölogie, kosmogonisch, kabbalist en theologie?' Ik zei nog 'lees nou maar gewoon door, dat is waarschijnlijk alleen de eerste bladzijde, anders was D. er ook allang mee gestopt.' Maar daar trapte hij natuurlijk niet in.

En dat is jammer, want de rest van het boek was zeer aangenaam, met verhalen over India, het ontstaan van de naam Pi, de jeugd van Pi in de dierentuin van z'n vader, de helden van Pi, de godsdienstverslaving van Pi en de wonderlijke reis van Pi naar Canada, met een volwassen Bengaalse tijger (en aanvankelijk ook hyena en zebra) in een reddingssloep over de Grote Oceaan omdat het schip vergaan was. Zó smeuïg verteld! Maar blijkbaar niet de juiste moeilijkheidsgraad op de eerste bladzijde.