Trots

Ik ben zo trots op Mieke, die binnenkort maar mooi gaat exposeren met haar dochter in de dorpsschuur in Lent. Harnassen van een weduwe gaat de expositie heten. De harnassen zijn de verbeeldingen van de 'rouwschilden' die ze zich aanmat na het overlijden van haar man Ronald een klein jaar geleden, maar die gelukkig steeds zachter en buigzamer worden.

“Bijna een jaar geleden overleed mijn man heel plotseling. Een feit dat niemand kon voorzien, maar dat we wel onder ogen moeten zien. Een manier om dat te doen ontstond als vanzelf. Vanaf september 2010 had ik een onweerstaanbare drang vorm te geven wat ik voelde, dacht, wilde laten zien. Mijn werk tot nu toe geef ik de titel “Harnassen van een weduwe”. Het zijn merendeels ruimtelijke werken van ijzerdraad, papier, garen en stof.

Rouw maakt erg kwetsbaar. Wie kwetsbaar is heeft een harnas nodig. In tijden dat het beter gaat mag het harnas ietsje af of verandert van samenstelling en structuur. Deze rouwverwerking is terug te zien in verschillende harnassen en korsetten. Zo ben ik begonnen met harde materialen als ijzerdraad, metaal en papier en zijn langzaam zachtere materialen, garen en stof, gaan overheersen.”